Het is 09.45 uur als wij de claxon horen. De deelnemers zijn mooi op tijd. Het regio taxi busje stopt 200 meter bij de visvijver vandaan. Om 10.00 uur gaan we van start met ons project Samen Vissen voor ouderen en mensen met een beperking.
Jan en Kees stappen uit het busje en hebben goede zin. Ze hopen vaak beet te hebben vandaag.
De rolstoel van Annemarie wordt uit het busje gerold. Annemarie heeft een grote oranje zonnehoed op haar hoofd. Slim, want het wordt een zonnige dag vandaag. Ook zij is benieuwd wat ze vandaag aan de hengel krijgt. Wat zal het worden: snoek, baars of karper? Nee vandaag ga ik voor paling vertelt ze lachend. Als laatste stapt Nel uit. Ze weet nog niet of ze er zin in heeft, vindt het toch best spannend. “Maar Nel dat is helemaal niet nodig, er zijn heel veel vrijwilligers aanwezig die gaan je overal mee helpen”.
Gerustgesteld loopt ze naar de vijver.
Alle deelnemers gaan samen met de vrijwilligers naar hun visstek. De visparaplu wordt uitgeklapt zodat ze een mooi plekje in de schaduw hebben. De hengels worden ingegooid en het vissen kan beginnen. Na een half uur naar de dobber staren merkt Kees op: “Ze bijten niet. Jawel Kees, nog even geduld hebben”. En ja hoor, nog geen 10 minuten later heeft hij een mooie zonnebaars aan de hengel. Bij Annemarie is het ook raak, zijn vangt een grote steur. Samen met vrijwilliger Bas is het nog een hele klus om de vis weer terug in het water te zetten, maar het is gelukt.
Dan gaat de dobber van Nel onder water. Oh jee, denkt Nel, en nu? ”Niets aan de hand” zegt vrijwilliger Manon “dat klusje gaan we samen klaren”. Stap voor stap legt Manon uit wat Nel moet doen om de vis binnen te halen Nel maakt haar handen nat en heel trots houdt ze de vis vast voor haar foto momentje. Haar dag kan niet meer stuk. Jan heeft wat minder geluk vandaag. Bij zijn dobber blijft het heel stil. Het maakt Jan niet zoveel uit. Wat is het mooi hier, zegt hij en hij geniet volop van de natuur.